Kompleksowa realizacja projektu + dostawa materiałów + nadzór + prace wykończeniowe
Projektowanie salonów fryzjerskich przebiega podobnie do salonów kosmetycznych. Dopóty, dopóki obowiązywało rozporządzenie w sprawie wymogów stawianych tego rodzaju obiektom, to można było dla obu typów salonów wskazać wiele podobnych zasad. Obecnie prawnie nastąpiło pewne rozluźnienie, jako że zasady projektowania nie są już skodyfikowane jednolitym tekstem prawnym, niemniej stary, nieobowiązujący już zbiór zasad, wykorzystywany jest nadal.
Szacuje się, że nawet dla stosunkowo niewielkiego salonu fryzjerskiego minimum to 30 do 40 metrów kwadratowych. Teoretycznie można sobie wyobrazić mniejsze salony, ale z jednym lub dwoma stanowiskami fryzjerskimi, a dziś takich się już praktycznie nie urządza. Dość często natomiast pojawia się konieczność zagospodarowania nawet większej przestrzeni, ponieważ salon fryzjerski to nie tylko pomieszczenia bezpośredniej obsługi klienta, ale również wydzielona poczekalnia, część recepcyjno-kasowa, pomieszczenie socjalne, pomieszczenie gospodarcze, a niekiedy również druga sala przeznaczona do obsługi niektórych klientów (na przykład wyposażona w stacjonarne suszarki albo lepsze wyposażenie do przedłużania włosów lub ich koloryzacji).
Choć zasadniczo ustawodawca nigdy nie ingerował w wykończenie niektórych pomieszczeń, w tym pomieszczenia socjalnego i gospodarczego, to podstawowe zasady urządzania salonów fryzjerskich warto zastosowań również w odniesieniu do nich. Dlaczego? Dlatego, że zapewnia to korzystną spójność estetyczną, a także ułatwia planowanie przestrzeni.
W przypadku salonów fryzjerskich znamienny jest fakt, że zwykle większość wyposażenia technicznego można wykorzystać jako elementy aranżacji wnętrza: od wanien do mycia włosów, przez same lustra, skończywszy na meblach recepcyjnych, wszystkie te elementy wyposażenia są przede wszystkim funkcjonalne, jednak ponieważ przepisy w tym zakresie są bardzo ogólnikowe, to można wybierać spośród naprawdę licznych modeli o odmiennym wyglądzie, co daje także możliwość kreowania aranżacji bez inwestowania w typowe dodatki do wnętrz.
Jeśli wyposażenie wnętrza salonu fryzjerskiego ma się stać atrakcyjną wizualnie częścią aranżacji, to musi ono zostać dobrane mimo wszystko z naciskiem na funkcjonalność. Walory estetyczne zawsze są dopiero na drugim miejscu.
W przypadku mebli i akcesoriów do salonów fryzjerskich najlepiej jest wybierać elementy ustawiane na nóżkach meblowych albo wiszące, co pozwala z łatwością posprzątać całą powierzchnię salonu.
Sprzęt fryzjerski – suszarki, wanienki do mycia włosów i inne tego typu akcesoria powinny być dobrane pod względem estetycznym do wnętrza. W ich przypadku jednak także najważniejsze będą walory użytkowe.
W salonie fryzjerskim stosuje się kilka typów oświetlenia. Przede wszystkim w miarę możliwości należy zadbać o dostęp światła dziennego. Dopiero w przypadku jego niedostatku uruchamia się oświetlenie główne. W praktyce w wielu salonach fryzjerskich jest ono używane przez cały czas ze względów funkcjonalnych. Ponadto stosuje się dodatkowe oświetlenie pomocnicze stanowisk – może ono być umieszczone ponad stanowiskiem fryzjerskim, wokół lustra lub w innym miejscu. W prestiżowym salonie fryzjerskim bardzo często używa się też oświetlenia jako elementu dekoracji – prawidłowo ustawione źródła światła mogą wzbogacić aranżację wnętrza i wydobyć z niej głębię. Ponadto takie elementy oświetleniowe często mogą funkcjonować jako oświetlenie nocne. Oddzielnie stosuje się podświetlenie szafek, lady recepcyjnej, mebli czy niektórych elementów strukturalnych.
Salony fryzjerskie od jakiegoś już czasu nie są tylko miejscami pracy fryzjerów – stanowią one ciekawostkę na turystycznych mapach miast, mogą być punktem spotkań i zapewniać relaks wszystkim klientom. Z tego też powodu zmieniła się nieco koncepcja projektowa i dziś bardzo często punktem wyjścia nie jest już funkcjonalność, ale określenie upodobań i preferencji klientów (a jeszcze częściej – klientek). Po badaniu proponowanej grupy docelowej architekci opracowują koncepcje artystyczne, które pozwalają zdecydować o wyborze konkretnych elementów stroju. Pod względem funkcjonalnym wyposażenie musi być bez zarzutu, ale języczkiem u wagi jest w takich przypadkach stylistyka wnętrza: czy ma to być salon fryzjerski inspirowany wodewilem, w stylu rockowym, retro, boho czy glamour, a może jeszcze jakiś inny.
W wielu przypadkach ze względu na strategię marketingową i warunki lokalowe dziś odstępuje się od tworzenia oddzielnych pomieszczeń na recepcję, poczekalnię czy szatnię. Zamiast tego tworzy się projekty uwzględniające strefy funkcjonalne salonu fryzjerskiego, a odrębne pomieszczenia tworzy się tylko tam, gdzie to niezbędne: toalety, pomieszczenia socjalne i gospodarcze.
Strefa poczekalni (zwykle wspólna ze strefą recepcyjną) jest miejscem oczekiwania na obsługę. To właśnie tutaj aranżacja może być najbardziej nietypowa i jednocześnie nastawiona na korzyści marketingowe. Jednocześnie musi to być miejsce przyjemne i zapewniające minimum prywatności, aby w czasie oczekiwania na wykonanie usługi klientki mogły się zrelaksować i przygotować do strzyżenia.
Strefa przygotowania najczęściej ogranicza się do jednego lub dwóch wydzielonych stanowisk z wanienkami do mycia i masażu głowy. Nie musi (a nawet ze względów praktycznych nie powinna) być fizycznie oddzielona od strefy fryzjerskiej, jednak zaleca się dostosowanie obszaru zajętego przez tę strefę poprzez jego powiększenie – w ten sposób uniknąć można zachlapania wodą posadzki w innych strefach,a także zagwarantować odpowiedni komfort przestrzenny zarówno klientce, jak i fryzjerkom.
Strefa fryzjerska zwykle obejmuje kilka stanowisk i jest najobszerniejszą ze wszystkich stref. Musi zapewniać poczucie prywatności, co jest trudne, ale jednak możliwe, ale przede wszystkim musi być zaprojektowana tak, aby można było równolegle swobodnie pracować przy wszystkich stanowiskach. Oznacza to konieczność doprowadzenia przewodów elektrycznych do wszystkich stanowisk oddzielnie, wyposażenia ich we własne zestawy akcesoriów i oświetlenie.
Strefa pielęgnacji bywa łączona ze strefą przygotowania. Jest to obszar wydzielony dla przeprowadzenia zabiegów już po strzyżeniu lub niewymagających strzyżenia. Wydziela się tę strefę ze względu na potrzebę ustawienia dodatkowego, specyficznego sprzętu i akcesoriów. Wyróżnienie tej strefy nie jest wprawdzie konieczne, bo pod względem praktycznym możliwe jest wykonanie zabiegów pielęgnacyjnych na innych stanowiskach, ale mimo wszystko zaleca się – dla utrzymania porządku i ułatwienia orientacji w salonie fryzjerskim – aby strefa pielęgnacji istniała niezależnie od pozostałych.
Koncepcja podziału salonu na strefy użytkowe jest stosunkowo nowa, ale tak naprawdę nie została sformułowana od podstaw, tylko jest raczej następstwem funkcjonującego od lat sposobu wykorzystania przestrzeni w salonie fryzjerskim. Zastosowanie jej w praktyce pozwala lepiej zorientować się w realnych potrzebach, a także ułatwia przystosowanie salonu do wymagań klientek. Co ważne, poszczególne strefy nie muszą być wydzielone wizualnie – będzie je oczywiście można odróżnić po wyposażeniu, ale będą to różnice na tyle subtelne, że nie zepsują estetyki salonu kosmetycznego.
Operowanie kolorami w projektach salonów fryzjerskich jest dość trudne. Z jednej strony bowiem inwestorom zwykle zależy na uzyskaniu ciekawego wizualnie efektu, aby salon był miejscem przyjaznym, niepowtarzalnym, ale wyrazistym i mającym własny charakter. Jednak zastosowanie zbyt jaskrawej kolorystyki, szczególnie w sferach fryzjerskiej i pielęgnacji, może oznaczać, że zmieni się barwa używanego światła: klientki będą postrzegały swoją fryzurę nieco inaczej przez specyficzne tło dostarczane przez otoczenie. Miejscem, w którym można dość swobodnie realizować śmielsze plany dotyczące aranżacji kolorystycznych, jest recepcja i poczekalnia, jednak – co też jest błędem – strefy te często są stosunkowo niewielkie i nie każdy kolor będzie do nich pasował.
Podstawowa paleta zalecana dla salonów fryzjerskich obejmuje raczej barwy pastelowe, delikatne, a ich modyfikacji można dokonać poprzez umiejętne manipulowanie oświetleniem lub dodatek dekoracyjnych wstawek: grafik, zdjęć, luster. Delikatniejsze barwy również mogą mieć wyraźny wydźwięk, ale nie będą tak agresywnie ingerowały w odbiór estetyki wykonanych fryzur.
Jeśli chodzi o materiały wykorzystywane w aranżacjach, to zaleca się – aczkolwiek jest to zalecenie, które może tracić na znaczeniu w niektórych stylach – aby stawiać głównie na materiały naturalne i inspirowane naturalnymi. Dzięki temu udaje się uzyskać efekt odprężenia i relaksacji, który sprzyja zwiększeniu zadowolenia klientek.
Nie w każdym przypadku zaprojektowanie salonu fryzjerskiego jest łatwe. Bardzo często na przeszkodzie stoją warunki lokalowe albo zbyt mały budżet – w żadnym razie jednak nie są to przeszkody, które uniemożliwiałyby zaprojektowanie atrakcyjnego wnętrza. Po prostu architekt będzie musiał uzgodnić z inwestorem, które rozwiązania zostaną wdrożone, a które mają drugorzędne znacznie. W praktyce najczęściej dla większości pomysłów można wskazać ekonomiczną alternatywę – nawet dość prestiżowe salony fryzjerskie nie muszą być aranżowane na podstawie niewyobrażalnie drogich projektów. Jedną z cech doskonałego architekta jest bowiem pomysłowość i znajomość sprawdzonych rozwiązań nie tylko z najwyższej półki cenowej. Dobrze zaprojektowany salon fryzjerski natomiast będzie zawsze – niezależnie od zastosowanych technologii i materiałów – funkcjonował lepiej i zbierał korzystniejsze opinie niż salon wprawdzie niezwykle drogi, ale zaprojektowany z pominięciem realnych potrzeb inwestora oraz oczekiwań jego klientów. Dobry projekt musi spełniać wymogi sanitarne, użytkowe i marketingowe – dopiero po ich pogodzeniu można mówić o odkryciu naprawdę korzystnych rozwiązań w zakresie projektowania salonów fryzjerskich.
Zobacz również: Projektowanie gabinetów medycyny estetycznej